Bulaşıq – çirkli, təmizlənməmiş, yuyulmamış, istifadə olunmuş və ya qida qalıqları ilə örtülü olan qab-qacaq, əşya və ya yer.
Antonimlər:
Təmiz
Təmiz sözü bulaşıq sözünün əsas antonimidir. Bu iki söz bir-birinə zidd mənalara malikdir. “Bulaşıq” çirkli, istifadə olunmuş deməkdirsə, “təmiz” isə təmizlənmiş, çirkdən arındırılmış mənasını verir. Hər iki söz məişət leksikonunda geniş istifadə olunur. “Təmiz” sözü həm maddi, həm də mənəvi sahələrdə işlədilə bilər (məs., təmiz niyyət, təmiz vicdan). Bulaşıq qablar təmizləndikdən sonra təmiz olur.
Nümunələr:
Bulaşıq: "Masada bulaşıq qablar yığılıb qalıb."
Təmiz: "O, əllərini təmiz su ilə yuydu."
Süpürülmüş
Bu kontekstdə "süpürülmüş" sözü, "bulaşıq" sözünün antonimi kimi, əsasən, yerlərin təmizliyini ifadə edir. Bulaşıq qablar və çirkli yerləri təmizləndikdən sonra "süpürülmüş" vəziyyətə gətirilir. Əgər söhbət mətbəxdən gedirsə, "süpürülmüş" yerlər bulaşıq qabların olmadığı, yerin təmizləndiyi anlamına gəlir. Əsasən, məişət leksikonuna aiddir.
Nümunə: "Mən masanı süpürdüm, indi artıq bulaşıq qablar yoxdur, hər şey süpürülmüşdür."