Daşqın – güclü sel, suyun qəfil və çoxlu miqdarda artması, həddindən artıq coşma, həyəcan, qızğınlıq. Əsasən təbiət hadisəsi kimi, lakin məcazi mənada da istifadə olunur.
Antonimlər:
Sükunət
Daşqın - Sükunət: "Daşqın" sözü güclü, qəfil və təcili bir hadisəni ifadə edərkən, "sükunət" sözü sakitliyi, sakit bir vəziyyəti, hərəkətsizliyi və ya susqunluğu bildirir. Təbiət hadisələri kontekstində daşqın suyun qəfil və güclü axını, sükunət isə sakit, durğun suyu ifadə edir. Məcazi mənada daşqın həyəcan və qızğınlığı, sükunət isə sakitliyi və rahatlığı bildirir. Ədəbiyyatda, dilçilikdə və gündəlik danışıqda hər iki söz geniş istifadə olunur.
Qəfil baş verən daşqın bütün şəhəri sular altında qoydu, ancaq təbii fəlakətdən sonra sükunət hakim oldu.
Sakitlik
Daşqın - Sakitlik: "Sakitlik" sözü "sükunət" sözünə bənzər olsa da, daha çox səs-küyün, qarışıqlığın olmamasını bildirir. Daşqının qəfil və güclü təsiri ilə ziddiyyət təşkil edir. Daşqın, həm fiziki, həm də emosional olaraq şiddətli bir vəziyyətə işarə edərkən, sakitlik dincliyi, sakit bir atmosferi, səs-küysüz bir mühit ifadə edir. Bu antonim cütü əsasən təsviri ədəbiyyatda və gündəlik danışıqda rast gəlinir.
Daşqın zamanı hökm sürən qarışıqlıqdan sonra, şəhər yavaş-yavaş sakitliyə qovuşdu.
Durğunluq
Daşqın - Durğunluq: Bu antonim cütü, əsasən suyun hərəkəti ilə bağlıdır. Daşqın, suyun sürətli və güclü axınını, durğunluq isə suyun hərəkətsizliyini, durğun vəziyyətini bildirir. Mecazaən, daşqın hərəkətli və intensiv bir prosesi, durğunluq isə inkişafın və dəyişikliklərin olmamasını ifadə edə bilər. İstifadə sahələri əsasən təbiət elmləri, coğrafiya və bədii ədəbiyyatdır.
Daşqından sonra çayın sürətli axını yavaşlayaraq durğunluğa qovuşdu.