Hay-küy – səs-küy, qarışıqlıq, gurultu deməkdir. Adətən, xoşagəlməz, narahatedici səslərin qarışığından ibarət olan bir vəziyyəti ifadə edir. Həm məişətdə, həm də ədəbiyyatda geniş istifadə olunur.
Antonimlər:
Sakitlik: Hay-küyün əksidir. Sakitlik, səs-küyün, qarışıqlığın olmaması, səssizliyin hökm sürməsi vəziyyətini bildirir. Həm fiziki (ətraf mühitin səssizliyi), həm də metaforik (ruhi sakitlik, sülh) mənada işlənə bilər. Ədəbiyyatda sakitliyin təsviri əsərlərə sakitlik, sülh və ya gərginliyin öncəsi kimi əlavə məna qatır.
Sükut: Sakitlik kimi səs-küyün olmamasını ifadə edir, ancaq daha çox səssizliyin uzun müddət davam etməsini, hətta bir növ susqunluğu ifadə edir. Ədəbi əsərlərdə sükut həm sakitliyi, həm də gizli bir gərginliyi, qorxunu ifadə edə bilər. Məsələn, bir insanın uzun müddət susması sükut kimi qəbul edilə bilər.
Səssizlik: Tam səs-küyün olmaması vəziyyətini bildirir. Həm fiziki, həm də metaforik mənada işlənə bilər. Ədəbiyyatda səssizlik, adətən, əsərin atmosferini, gərginliyi və ya sakitliyi təsvir etmək üçün istifadə olunur.
Nümunələr:
Yenidən hay-küy qopanda Kamal otura bilməyib zalı tərk etdi (M.İbrahimov)
Zalda elə sakitlik yaranmışdı ki, onların hər bir hərəkəti və xüsusən ayaq səsləri eşidilir, əzici təsir bağışlayırdı (M.İbrahimov)