Xan – yüksək rütbəli, hakimiyyət sahibi, adətən, öz tayfası və ya xalqı üzərində hökmranlıq edən şəxs. Tarixən müxtəlif türk xalqlarında və digər xalqlarda mövcud olmuşdur. Xanlığın əsasını ərazinin idarə olunması, vergilərin toplanması, ədalətin təmin edilməsi təşkil edirdi. Müasir dil istifadəsində də xan termini bəzi hallarda hörmət ifadə etmək üçün istifadə oluna bilər.
Antonimlər:Kəndli: Xan sözünün antonimi olan kəndli, əsasən kənd təsərrüfatı ilə məşğul olan, torpaqda çalışan, adətən, az maddi imkanlara malik olan şəxsi bildirir. Xan və kəndli arasında ictimai-iqtisadi vəziyyət fərqi əsas rol oynayır. Ədəbiyyatda bu antonim cütü tez-tez sosial qarşıdurmanı, sinif fərqlərini əks etdirmək üçün istifadə olunur.
Yazıq kəndli xan yerini sürür kotanla (S.Rüstəm)
Nökər: Xan sözünün antonimi olan nökər, xana qulluq edən, onun əmrlərini yerinə yetirən şəxsdir. Bu antonim cütü iyerarxiyanı, tabeçiliyi göstərir. Xan və nökər arasında olan münasibət güc və tabeçilik əsasında qurulur. Ata sözlərində və məsəllərdə bu antonim cütü tez-tez istifadə olunaraq sosial münasibətlərə işıq salır.
Xana nökər olanın ayağını daş aparar (Ata sözü)