İqrar – etiraf etmək, bir şeyi doğru və ya baş verdiyini qəbul etmək mənasını daşıyan bir sözdür. Həm hüquqi, həm də gündəlik danışıq dilində geniş istifadə olunur. İqrar etmək, bir hadisəni, hərəkəti və ya fikri açıqca qəbul etmək, öz üzərində qəbul etmək deməkdir.
Antonimlər:
İnkər
İqrarın əsas antonimi inkar sözüdür. İnkər, bir şeyin doğru olmadığını, baş vermədiyini və ya öz üzərində olmadığını iddia etmək mənasını verir. Həm hüquqi, həm də gündəlik danışıq dilində, eləcə də ədəbi əsərlərdə geniş istifadə olunur. İnkarda, bir iddianın, ittihamların və ya hər hansı bir məlumatın rədd edilməsi əsas rol oynayır.
İkidir gərçi pəriçöhrələrin küftarı; Bir imiş bunların iqrarı ilə inkarı (Q.Təbrizi).
Bu misal Qətran Təbrizinin şeirindən götürülmüşdür və burada iqrar və inkarın bir-birinə zidd iki mövqedən bəhs olunduğu aydın görünür.
Rədd
Rədd etmək də iqrarın antonimi kimi çıxış edə bilər. Rədd etmək, bir təklifi, xahişi, ya da bir iddianı qəbul etməmək deməkdir. Bu söz daha çox rəsmi və ya formal kontekstlərdə istifadə olunur, məsələn, hüquqi məsələlərdə, elmi araşdırmalarda və ya rəsmi müraciətlərdə. Gündəlik danışıqda da rədd etmək feili geniş istifadə olunsa da, inkar kimi birbaşa ziddlik təşkil etmir. Rədd etmək hər zaman inkar etmək demək olmasa da, iqrarın əksinə durur.
Təkzib
Təkzib etmək də iqrarın əksini bildirir. Təkzib, bir xəbəri, bir iddianı və ya bir məlumatı yalan olduğunu sübut etmək deməkdir. Bu söz daha çox mətbuat, informasiya və ictimai həyatda istifadə olunur. Bir iddianın yalan olduğunu təsdiq etmək mənasına gələn təkzib, iqrarın tam əksini təşkil edir.