İnkar (ər. إنكار - inkār) sözü Azərbaycan dilində bir neçə mənaya malikdir. Əsasən, bir şeyin mövcudluğunu, doğruluğunu, əhəmiyyətini və ya səhihliyini qəbul etməmək, rədd etmək, tanımamaq kimi mənaları əhatə edir. Bu, sadəcə sözlərin rədd edilməsi deyil, həm də həmin şeyə qarşı aktiv bir münasibət ifadə edir.
İnkar, passiv bir qəbul etməməkdən fərqli olaraq, əksər hallarda aktiv bir prosesdir. İnkarda, yalnız bir şeyin yoxluğunu bildirmək deyil, eyni zamanda onun əksini sübut etmək və ya həmin şeyin mövcudluğuna qarşı arqumentlər irəli sürmək istəyi də var. Məsələn, bir ittihamı inkar etmək, yalnız "mən bunu etməmişəm" demək deyil, həm də öz günahsızlığını sübut etməyə çalışmaq deməkdir.
İnkarın müxtəlif səviyyələri vardır. Bəzən inkar, açıq və qətiyyətli olur; bəzən isə gizli, dolayı yolla və ya şübhə ilə müşayiət olunur. Psixologiyada inkar, müdafiə mexanizmlərindən biri kimi də qəbul edilir; xüsusilə də ağrılı, qorxulu və ya qəbuledilməz reallıqlarla qarşılaşdıqda ortaya çıxır.
Nəzərə alınmalıdır ki, inkar həm obyektiv gerçəkliklə bağlı, həm də subyektiv düşüncələr və inanclarla bağlı ola bilər. Bir adam tarixi faktı inkar edə bilər, ya da özünə aid bir mənfi xüsusiyyəti inkar edə bilər. Hər iki halda da inkar, realite ilə ünsiyyətdə maneə törədən bir amil kimi çıxış edə bilər. Ədəbiyyatda isə inkar, həm dramatik gərginliyi artırmaq, həm də personajların xarakterini açmaq üçün bir vasitə kimi istifadə olunur.
Sözün ədəbi nümunədəki ("İkidir gərçi pəriçöhrələrin güftarı; Bir imiş bunların iqrarı ilə inkarı") istifadəsi, fərqli fikirlərin və ya iddiaların bir-birinə zidd olmasını, həm təsdiqi, həm də inkarı eyni anda mövcud olduğunu göstərir. Bu, həqiqətin mürəkkəbliyini və müxtəlif perspektivlərin mövcudluğunu vurğulayır.