Yaşayış – canlı orqanizmin həyat fəaliyyəti, mövcudluğu; həyat tərzi; yaşamaq halı. Bu söz həm konkret, həm də mücərrəd mənada işlənə bilər. Konkret mənada canlıların yaşaması, müəyyən ərazidə məskunlaşması, həyat tərzi, məişəti ifadə edir. Mücərrəd mənada isə həyatın davam etməsi, inkişafı kimi daha ümumi mənaları əhatə edir.
Antonimlər:
Ölüm
Ölüm – canlı orqanizmin həyat fəaliyyətinin tamamilə dayanması, həyatın sonu. "Yaşayış" və "ölüm" antonimləri bir-birinə tamamilə zidd olan, qarşılıqlı əks mənalar ifadə edir. "Yaşayış" canlılığın, hərəkətin, inkişafın simvolu olduğu halda, "ölüm" həyatın sona çatmasını, hərəkətin dayanmasını bildirir. Bu antonim cütü həm ədəbiyyatda, həm də elmdə (tibb, biologiya), məişətdə geniş istifadə olunur.
Ona elə gəlirdi ki, kənddəki qaynar həyat, gümrahlıq, fərəhli yaşayış da qonaqların ayağı ilə gəlmişdir (Ə.Vəliyev).
Hər ikisinin ölüm xəbəri gəlib (Mir Cəlal).
Fəna
Fəna – məhv olma, yox olma, tükənmə. "Yaşayış" və "fəna" arasındakı əlaqə "yaşayışın" davam etməsi və ya davam etməməsi ilə bağlıdır. "Fəna" daha çox maddənin, varlığın məhv olmasını ifadə edir, halbuki "ölüm" canlı varlıqlarla bağlıdır. "Fəna" sözü daha çox fəlsəfi və dini kontekstlərdə işlədilir.
Yok olma
Yok olma – varlığın tamamilə yoxa çıxması, izsiz itirilməsi. "Yaşayış" və "yok olma" antonimləri bir-birini tamamlayıcı, zidd mənalar ifadə edir. "Yok olma" sözü "fəna" sözünə nisbətən daha ümumi və geniş mənada işlənir, həm canlı, həm də cansız varlıqlar üçün istifadə oluna bilər. Məişətdə, elmi ədəbiyyatda və gündəlik danışıqda rast gəlinir.