Çəkic
Mənası: Metal və ya taxtadan hazırlanmış, bir tərəfi düz, digər tərəfi dairəvi və ya digər formalı, əşyalara zərbə vurmaq üçün istifadə olunan alət. Qədim mənbələrdə "çokan" kimi də qeyd olunmuşdur və əsas mənası "zərbə vurmaq" ilə bağlıdır. Müasir dil istifadəsində müxtəlif ölçülərdə və formalarda olan çəkiclərə rast gəlinir; məsələn, taxta çəkic, dəmirçi çəkic, balta çəkic və s.
Mənbəyi: Sözün etimologiyası qədim türk dillərinə gedib çıxır. "Çokan" formasının varlığı bunu təsdiqləyir. "Çəkic" sözünün özünün də "çək" (çalmaq, vurmaq) felindən törəmə ehtimalı yüksəkdir. Rus dilindəki "чеканка" (çekanka) sözünün Azərbaycan dilindən keçməsi də bu hipotezi dəstəkləyir. "Çekanka" sözü zərbə vurmaqla bağlı prosesləri, xüsusilə də sikkə vurmanı ifadə edir.