Dişəc
Mənası: Dəyirman daşını xüsusi alətlə (çəkiclə) diş-diş etmək prosesi; dəyirman daşının səthində yaradılan dişlər; dəni daha yaxşı əzmək üçün dəyirman daşına verilən dişli forma. "Daşı dişəmək" ifadəsi bu prosesi ifadə edir. Dişəc, həm də bu proses nəticəsində əldə edilən dişli səthi ifadə edə bilər.
Mənbəyi: Sözün etimologiyası "diş" sözündən törəmədir. "Diş" sözü dəyirman daşının səthinə yaradılan çıxıntılara bənzədilərək işlədilmişdir. "Dişəmək" feli də eyni kökdən gəlir və daşın səthinə dişlər əlavə etmə prosesini bildirir. Sözün kökü Azərbaycan dilinin özündədir və tarixi dəyirmançılıqla bağlıdır. "Dişəc" sözü, "dişəmək" felinin məsdəri olaraq, bu prosesin nəticəsini və ya vasitəsini ifadə edir.