Düşkün
Mənası: Ruhdan düşmüş, həvəsdən kənar olmuş, ümidsiz, qüvvəsiz, xəstə, zəif vəziyyətdə olan. Söz, əsasən mənfi duyğuların ifadəsində istifadə olunur və insanın fiziki və ya ruhi vəziyyətini təsvir edir. Mənfi bir halın və ya vəziyyətin təsviri üçün işlədilir.
Mənbəyi: Güman ki, sözün kökü “kənarlaşmaq”, “uzaqlaşmaq” mənasını verən "daş" (dış) kəlməsindən əmələ gəlmişdir. "Ruhdan düşmək", "həvəsdən kənar olmaq" kimi mənaları əks etdirir. Bu etimoloji əlaqənin daha dəqiq təsdiqi üçün əlavə araşdırmalar tələb olunur. Sözün formalaşmasında "düş" felinin də təsiri ola bilər, çünki "düşmək" həm fiziki, həm də mənəvi vəziyyətin pisləşməsini ifadə edir. Beləliklə, "düşkün" sözü həm fiziki zəifliyi, həm də ruhi tənəzzülü ifadə edən mürəkkəb bir leksik vahiddir.