Hicrət
Mənası: Hicrət sözü əsl mənasında "köçmək", "səyahət etmək", "bir yerdən başqa yerə getmək" deməkdir. İslam tarixində isə Hicrət, Məhəmməd peyğəmbərin 622-ci ilin sentyabr ayında Məkkədən Mədinəyə köçməsi hadisəsini ifadə edir. Bu hadisə İslam tarixinin başlanğıc nöqtəsi hesab olunur və İslam təqvimi də bu hadisədən hesablanır. Hicrət, yalnız coğrafi bir köçmə deyil, həm də dini, siyasi və sosial bir dönüşümdür. Məkkədəki müşriklərin təzyiqlərindən qurtaran Məhəmməd peyğəmbər Mədinədə İslam cəmiyyətini qurmuş və İslamın yayılmasına başlamışdır.
Mənbəyi: Sözün kökü ərəb dilindəki "həcər" (حَجَر) felindən götürülmüşdür. Bu fel "daş atmaq", "məsafə qət etmək", "köçmək" mənalarını verir. "Hicrət" isə bu felin məsdər formasıdır və "köçmə", "səyahət", "mühacirət" kimi mənaları əhatə edir. İslam tarixində bu söz xüsusilə Məhəmməd peyğəmbərin Məkkədən Mədinəyə köçməsi ilə əlaqələndirilərək tarixi bir hadisənin adı kimi işlənir.