Şirbirinc
Mənası: Fikrimizcə, mürəkkəb quruluşa malik bu xörək adı “şir” və “pirinc” sözləri əsasında formalaşmışdır. “Şir” sözü burada “saxsıdan hazırlanan qab” mənasında işlənmişdir. Beləliklə, “şirbirinc” “saxsıda bişirilmiş pirinc” mənasını verir. Xörəyin hazırlanma üsulunun müəyyən bir qaba bağlı olması onun adına da öz təsirini göstərmişdir. Xörəyin tərkibində istifadə olunan əlavə maddələr (məsələn, ət, göyərti) adın mənasını dəyişdirmir, yalnız xörəyin çeşidini müəyyənləşdirir.
Mənbəyi: Sözün etimologiyası Azərbaycan dilinin özündəndir. “Şir” sözü fars dilindən (şیر - şîr) gəlmə olub, əslində "süd" mənasını daşısa da, Azərbaycan dilində qədim dövrlərdən bəri müxtəlif materiallardan, xüsusilə də saxsıdan hazırlanan qablar üçün də istifadə olunmuşdur. "Pirinc" sözü isə ərəb dilindən (أرز - aruz) gəlmədir və buğda cinsinə aid bitkinin adını ifadə edir. Hər iki sözün birləşməsi nəticəsində yaranan "şirbirinc" termini Azərbaycan mətbəxinin ənənəvi xörəklərindən birinin adını əks etdirir.
Regional Xüsusiyyətlər: "Şirbirinc" termini ümumilikdə Azərbaycan mətbəxində istifadə olunur, lakin hazırlanma üsulu və tərkibi regionlardan asılı olaraq müxtəliflik göstərə bilər. Məsələn, Şirvan bölgəsində şirbirincə ət əlavə edilməsi daha çox yayılmışdırsa, Quba bölgəsində göyərti ilə hazırlanması üstünlük təşkil edə bilər. Bu regional fərqlər xörəyin adına təsir göstərməsə də, onun dad və görünüşünü müəyyənləşdirir.
Tarixi Məlumat: "Şirbirinc"in tarixini dəqiq müəyyənləşdirmək çətindir. Lakin saxsı qabların qədim dövrlərdən istifadə olunduğunu nəzərə alsaq, bu xörəyin hazırlanma üsulunun da uzun bir tarixə malik olduğunu ehtimal etmək olar.