Dəlil
Mənası: Sübut, əsas, yəqinlik yaradan şey.
Sinonimləri:
- Sübut – Mənası: Bir şeyin doğruluğunu, əsl olduğunu göstərən şey.
Nümunə: O, öz iddiasını dəlillərlə, sübutlarla təsdiqlədi. - Əsas – Mənası: Bir şeyi dəstəkləyən, əsaslandırən şey.
Nümunə: Onun müvəffəqiyyətinin əsas səbəbi çalışqanlığı idi. - Dəlalət – Mənası: Bir şeyə işarə edən, göstərən şey.
Nümunə: Bu hadisə mühüm dəlalətlərə malikdir.
Qeyd: "Dəlil", "sübut", "əsas" və "dəlalət" sözləri kontekstdən asılı olaraq bir-birinin əvəzinə işlənə bilsə də, məna çalarlarında kiçik fərqlər ola bilər. Məsələn, "dəlil" daha çox hüquqi və elmi kontekstlər üçün uyğundur, "əsas" isə daha ümumi bir mənaya malikdir.