Ləqəb
Mənası: Adətən, insanın əsl adından başqa, ona verilən və ya özünün qazandığı ikinci ad; təxəllüs, künyə.
Sinonimləri:
- Təxəllüs – Mənası: Yazıçılar, şairlər və sənətkarlar tərəfindən istifadə olunan, əsl adlarının yerinə yazdıqları əsərlərdə qoyduqları ad.
Nümunə: Nizami Gəncəvinin təxəllüsü Nizamidir. - Künyə – Mənası: Atasının adının əlavə olunduğu ad.
Nümunə: Əbu Bəkr əl-Səddiq. - Ayama – Mənası: Adətən, insanlara verilən, əsasən yaxşı və ya pis keyfiyyətlərini əks etdirən ləqəb.
Nümunə: Ona "Dəmirçi" ayamasını vermişdilər.
Qeyd: Ləqəb, təxəllüs, künyə və ayamanın mənaları kontekstdən asılı olaraq dəyişə bilər. Məsələn, "ləqəb" ümumi bir termin olaraq istifadə olunarkən, "təxəllüs" ədəbi kontekstdə, "künyə" isə ənənəvi adlandırma sistemində daha çox işlənir. "Ayama" isə daha çox qeyri-rəsmi və danışıq dilində istifadə olunur.