Antinomiya (yun. antinomia) fəlsəfədə ziddiyyətli, lakin hər ikisi də eyni dərəcədə əsaslandırılmış iki və ya daha çox mühakimənin bir arada mövcud olması vəziyyətinə deyilir. Bu, məntiqi bir paradoks yaradır, çünki hər iki mühakimə də doğru görünür, ancaq eyni zamanda bir-birini inkar edir. Bu vəziyyət, sistemin daxili ziddiyyətlərinin mövcudluğunu göstərir və sistemin tamlığını və tutarlılığını şübhə altına alır.
Antinomiyalar müxtəlif sahələrdə, xüsusilə də fəlsəfə, məntiq, riyaziyyat və hüquqda rast gəlinir. Məsələn, Kantın transendental idealizmində zaman və məkanın həm sonlu, həm də sonsuz olduğu barədə antinomiya mövcuddur. Bu cür ziddiyyətlər düşüncə sistemlərinin qurulmasında çətinliklər yaradır və onları yenidən nəzərdən keçirməyə vadar edir.
Antinomiyanın əmələ gəlmə səbəbləri müxtəlif ola bilər. Bəzən, mühakimələrin əsaslandırılması üçün istifadə olunan premislərdəki qüsurlar antinomiyalara səbəb olur. Bəzən isə, mücərrəd anlayışların tətbiq olunması zamanı ortaya çıxan qeyri-müəyyənliklər və ya məntiqi təfəkkürün məhdudiyyətləri antinomiyaların yaranmasına gətirib çıxarır. Antinomiyaların həlli, əsasən, problemli anlayışların daha dəqiq təyin olunması, premislərin yenidən araşdırılması və ya düşüncə sisteminin ümumi strukturunun dəyişdirilməsi yolu ilə mümkündür.
Antinomiyalar sadəcə məntiqi bir problem deyil, eyni zamanda fəlsəfi düşüncənin inkişafında mühüm rol oynamışdır. Onların aşkarlanması və təhlili, fəlsəfi sistemlərin daha dəqiq və tutarlı şəkildə qurulmasına kömək etmişdir. Antinomiyaların öyrənilməsi, düşüncənin məhdudiyyətlərini anlamaq və daha dərin bir fəlsəfi anlayışa nail olmaq üçün vacibdir.