Aramca sözü aramca (ərəbcə "aram"dan) köklənmiş olub, həm zərf, həm də tərkib hissəsi kimi işlənir. Əsas mənası "zəhmətsiz, rahat, tələsik olmadan, ağır-ağır, yavaş-yavaş" kimi hərəkətin sürətini və tərzini ifadə edir. Sözün əhatə etdiyi məna çalarları, hərəkətin sakit, sakitcə və ehtiyatlı şəkildə icrasını vurğulayır. Yavaşlığın səbəbi isə zəhmətin azlığı və ya ehtiyatlılıq ola bilər.
"Aramca" sözü sadəcə sürətin azlığını deyil, həm də hərəkətin hamar, axıcı və rahat olmasını ifadə edir. Məsələn, "aramca gəzmək" ifadəsi sadəcə yavaş gəzmək deyil, həm də rahat və xoş bir gəzinti təəssüratını yaradır. Bu mənada "yavaş-yavaş"dan fərqlənir. "Yavaş-yavaş" daha çox zaman çəkən, uzun sürən hərəkəti bildirir, halbuki "aramca" daha çox hərəkətin keyfiyyətinə, sakit və rahat olmasına diqqət çəkir.
Misal olaraq verilən cümlədə ("Bülənd aramca atın cilovunu çəkir, at da ehtiyatla rahat addımlayırdı") "aramca" sözü atın cilovunun çəkilməsinin ehtiyatlı, tələsik olmayan, sakit bir şəkildə həyata keçirildiyini göstərir. Atın rahat addımlaması isə bu hərəkətin nəticəsidir. Bu cür istifadədə "aramca" sözünün həm prosesin sürətinə, həm də onun sakit və nizamlı icrasına təsiri aydın görünür.
Nəticə olaraq, "aramca" sözü sadəcə "yavaş" və ya "yavaşca"nın sinonimi deyil, hərəkətin rahatlığı, sakitliyi və ehtiyatlılığını daha da və dəqiq şəkildə ifadə edən, zəngin məna çalarlarına malik bir sözdür. Onun əsas üstünlüyü, sözün ifadə etdiyi hərəkətin emosional və duyğusal fonunu daha aydın şəkildə verməsidir.