Arəstə (fars. əصلində آراسته) sözü Azərbaycan dilində köhnə bir söz olub, "bəzədilmiş", "bəzəkli", "düzəlmiş", "təmizlənmiş" mənalarını verir. Sadəcə "bəzədilmiş" demək deyil, daha dərin bir məna ehtiva edir. "Arəstə" bir şeyin yalnız zahirən deyil, həm də içərisinin, quruluşunun, təşkili və nizaminin gözəl, mükəmməl və tam olmasını ifadə edir.
Bir əşyanın "arəstə" olması onun sadəcə bəzəklərlə süsündürülməsi yox, həmin bəzəklərin uyğunluq, tarazlıq və ahəng içində yerləşdirilməsini, ümumi bir gözəllik və harmoniya yaratmasını bildirir. Məsələn, arəstə bir bağ yalnız çiçəklərlə zəngin deyil, həm də qaydaya salınmış, yaxşı baxılmış və planlı şəkildə qurulmuşdur. Arəstə bir ev isə yalnız zərif əşyalarla bəzədilmir, eyni zamanda təmiz, səliqəli və rahatdır.
"Arəstə olmaq" ifadəsi isə daha geniş bir mənaya malikdir. Bu, yalnız zahiri görünüşün yox, həm də daxili quruluşun, sistemin və ya prosesin təkmilləşdirilməsini, mükəmməlləşdirilməsini, nizam və qaydaya salınmasını ifadə edir. Bir işin "arəstə olması" onun tam, dəqiq və səliqəli şəkildə yerinə yetirilməsini, bütün detalların düşünülmüş və yerində olmasını bildirir. Beləcə, "arəstə olmaq" yalnız estetik bir gözəllik deyil, həm də bir səmərəlilik və mükəmməllik əlamətidir.
Fars dilindən gələn "arəstə" sözü Azərbaycan dilinin zəngin leksikasına özünəməxsus bir rəng qatır. Bu sözün daha çox istifadə olunması və müasir Azərbaycan ədəbi dilində yenidən canlandırılması, dilə daha çox incəlik və dərinlik qatacaqdır.