Arıq: Sifət. Cılız, sısqa, zəif və fiziki cəhətdən inkişaf etməmiş bədən quruluşuna malik olmaq kimi başa düşülür. Bu, sadəcə olaraq çəki çatışmazlığından daha çox, bədənin ümumi zəifliyi və əzələ kütləsinin azlığını ifadə edir. Arıq sözü, bədəndə yağ ehtiyatının azlığını (ətsizyağsız) və bədənin zəifliyini (“cansız”) birlikdə əks etdirir.
Arıqlıq, müxtəlif səbəblərdən – qidalanma çatışmazlığından, xəstəliklərdən və ya genetik amillərdən – yaranabilər. Ancaq sadəcə çəki itkisi ilə qarışdırılmamalıdır. Məsələn, bir insanın çəkisi ideal çəki həddindən aşağı ola bilər, amma əzələ kütləsi yüksək olarsa, "arıq" deyil, sadəcə "nazicə" və ya "incə bədənli" adlandırıla bilər. Arıqlıq isə bədənin zəifliyini və fiziki inkişafının geridə qalmasını əsas götürür.
Arıq sözü, həm insanlara, həm də heyvanlara tətbiq oluna bilər ("arıq adam", "arıq quzu"). Təsviri ədəbiyyatda arıqlıq, bəzən xarakterə dair məlumat vermək üçün istifadə edilir. Məsələn, “Uzunboylu, arıq sifətli, açıq, mavi gözləri ilə sakit-sakit baxan bu...” ifadəsində arıqlıq, şəxsin görünüşünü və hətta temperamentini ifadə etmək üçün bir vasitə kimi işlənir. Bu cür təsvirlər, oxucuda müəyyən bir təsəvvür yaradır və obrazın daha yaxşı başa düşülməsinə kömək edir.
Arıqlığın əks mənası kök, dolğun və ya sağlam bədən quruluşudur. Lakin bu əkslik, arıqlığın mənfi bir hal kimi qəbul edilməli olduğu anlamına gəlmir. Bəzi hallarda arıqlıq, sağlamlıqla əlaqədar ola bilər. Ona görə də, arıqlıq haqqında danışarkən, səbəbi aydınlaşdırmaq vacibdir.