Aş (ərəbcə "aş" sözündən) – ənənəvi Azərbaycan mətbəxinin əsas tərkib hissələrindən biri olan, müxtəlif ərzaq maddələrindən hazırlanan, qatı və ya sulu formada bişirilən xörəkdir. “Aş” termini sadəcə "bişmiş yemək" mənasını verməklə yanaşı, xüsusi hazırlanma texnikası və tərkibi ilə seçilən müxtəlif növ xörəkləri özündə birləşdirir.
Azərbaycan mətbəxində aşın çoxlu sayda növləri mövcuddur. Bunlara düyü aş, kəpək aş, qatıq aş, plov və s. daxildir. Hər bir aş növü özünəməxsus resept və tərkibə malikdir. Bəzi aş növləri əsasən bitki mənşəli məhsullardan (düyü, lobya, paxla, kəpək və s.), bəziləri isə ət, quş əti və ya balıqla birlikdə hazırlanır. Aşın tərkibinə əlavə olunan ədviyyatlar və otlar da onun dadını və ətirini müəyyən edir.
“Aşın sıyıqlığı dənin azlığındandır” atalar sözü dərin məna kəsb edir. Bu məsəl, sadəcə yeməyin keyfiyyətinin tərkib hissələrinin miqdarından asılı olduğunu deyil, həm də həyatda istənilən nəticənin səbəblərindən asılı olduğunu göstərir. Yəni, əgər işinizdə, həyatınızda istədiyiniz nəticəni əldə edə bilmirsinizsə, bunun səbəbini axtarmalı və çatışmayan hissələri tamamlamalısınız.
Bəzi regionlarda "aşa, ətə" ifadəsi də istifadə olunur ki, bu da yeməyin bolluğunu və müxtəlifliyini ifadə edir. Bu, süfrənin var-dövlətini və bolluğunu simvolizə edir.
Beləliklə, "aş" sözü sadəcə bir xörək adı deyil, Azərbaycan mədəniyyətinin, mətbəxinin və həyat tərzinin ayrılmaz hissəsidir. Onun mənası yalnız qida baxımından deyil, həm də mədəniyyət və məcazi məna baxımından da zəngindir.