Plov ( fars. پلو — polu, əslində "bişmiş düyü" mənasını verir) – əsas tərkib hissəsi bişmiş düyü olan, müxtəlif ət, tərəvəz və digər əlavələrlə zənginləşdirilmiş, Şərq mətbəxinin ən məşhur yeməklərindən biridir. "Plov" termini ümumiləşdirilmiş bir ad olub, özünəməxsus resepti, əlavələri və hazırlanma üsulları ilə fərqlənən çoxsaylı növləri əhatə edir. Belə ki, plovun əsas tərkib hissəsi olan düyünün növü, ət və ya tərəvəz əlavələrinin çeşidi, ədviyyatlar və hazırlanma texnologiyası regiondan regiona, hətta ailədən ailəyə dəyişir.
Plovun mənşəyi qədim Şərqə, xüsusən də İran və Orta Asiya mətbəxinə gedib çıxır. Tarix boyu müxtəlif xalqların mətbəxlərində özünəməxsus interpretasiyalar qazanaraq, geniş yayılıb və hər bir regionda özünəməxsus xüsusiyyətlərə malik olub. Azərbaycan mətbəxində də plova çox rast gəlinir və onun müxtəlif növləri mövcuddur: quzu əti ilə plov, toyuq əti ilə plov, ərikli plov, badımcanlı plov və s. Hər bir növün özünəməxsus dadı və aromatı var.
Plov sadəcə bir yemək deyil, həm də mədəniyyət və ənənələrin təcəssümüdür. Azərbaycanın müxtəlif bölgələrində toy, bayram və digər əhəmiyyətli tədbirlərdə süfrələrin bəzəyi olan plov, ailə və dostlarla birlikdə yeyilən, xoş və unudulmaz anların simvoludur. "Plov" sözü bəzən "aş" sözü ilə sinonim kimi işlənsə də, "aş" termini daha geniş mənalı olub, müxtəlif sıyıq və şorbaları da əhatə edir.
Cümlədə nümunələr:
- Bu gün naharda ətirli quzu əti ilə plov bişirdim.
- Toy məclisində süfrəni ərikli plov bəzəyirdi.
- Onun hazırladığı plov əsl sənət əsəri idi.
- Ənənəvi Azərbaycan mətbəxinin ən sevilən yeməklərindən biri də plovdur.