Aşiqlik: Sevgi duyğusunun ən dərin, ən coşğun, hətta bəzən özünü itirməyə qədər aparan təzahürüdür. Sadəcə "xoşlamaq"dan, "sevməkdən" fərqli olaraq, aşiqlik qüvvətli bir ehtirasa, tutulmuşluğa, hətta məhdudiyyətləri görməməyə, özünü tamamilə başqasına verməyə əsaslanır. Bu, bir insanın özünü başqasına bağlaması, onunla bir olma arzusudur, yalnız fiziki cəlb olunmadan çox ruhi və mənəvi bir birləşməni əks etdirir.
Aşiqlik, eyni zamanda, insanın bütün varlığı ilə bir başqasına bağlanması, onun düşüncələrinə, hisslərinə, həyatına hopmasıdır. Aşiq insan bütün dünyasını sevdiyi şəxs ətrafında qurur, onun xətrinə hər şeydən keçməyə hazırdır. Bu, həyatın rənglərini parlaqlaşdıran, duyğuları dərinləşdirən, hətta sərt reallıqlar qarşısında da insanı gücləndirən bir haldır.
Lakin aşiqlik həm də riskli və həssas bir vəziyyətdir. Həddindən artıq aşiqlik, sağlam düşüncəni, obyektivliyi kölgədə qoyaraq, insanı acınacaqlı səhvlərə sürükləyə bilər. Məhəbbətin həddini aşaraq, aşiqlik obsessiyaya çevrilə bilər və nəticəsi olaraq insanı məhv edə bilər. Buna görə də, aşiqlikdə tarazlığın, sağlam düşüncənin qorunması çox vacibdir.
Məsəldə göstərildiyi kimi, "Məndə Məcnundan füzun aşiqlik istedadı var" ifadəsi şəxsin aşiq olma qabiliyyətinin, duyğularının intensivliyinin hətta məşhur əfsanəvi aşiq Məcnunun aşiqliyindən belə üstün olduğunu bildirir. Bu, ifadənin vurğuladığı aşiqlik hissinin dərinliyi və qüvvətini daha da aydın şəkildə göstərir.