Ata-bala sözü Azərbaycan dilində iki nəfərin, ata və onun övladının (oğul və ya qızının) birlikdə olmasını, aralarındakı qohumluq əlaqəsini bildirir. Bu termin sadəcə bioloji qohumluğu deyil, həm də birgə həyat tərzi, qarşılıqlı münasibətlər və duyğuları əhatə edir. Ata-bala birliyi, ailənin əsasını təşkil edən ən vacib bağlardan biri olaraq qəbul edilir.
Söz birləşməsinin ifadə etdiyi məna, yalnız fiziki yaxınlığı deyil, həm də emosional və mənəvi bağlılığı əks etdirir. Bir-birinə dəstək olan, birgə sevinc və kədərləri paylaşan ata və övlad arasındakı güclü əlaqəni vurğulayır. Bu əlaqə, nəslin davamlılığını, ənənələrin ötürülməsini və mədəniyyətin qorunmasını təmin edən mühüm bir amildir.
Ədəbiyyatda və gündəlik həyatda "ata-bala" ifadəsi həm də öz aralarında sıx əlaqədə olan, bir-birinə dəstək olan iki şəxsi ifadə etmək üçün istifadə oluna bilər. Bu istifadədə bioloji qohumluq ikinci plana keçərək, iki insan arasındakı yaxınlıq, etimad və qarşılıqlı hörmət ön plana çıxır. Misal üçün, çox yaxın dostlar, iş yoldaşları və ya uzun müddət bir yerdə çalışan iki insan üçün də "ata-bala kimi" ifadəsi işlənə bilər.
Hacı Muradın "İrəli gəl, əyləş. Bir az ata-bala dərdləşək." sözləri bu mənanı gözəl əks etdirir. Burada sadəcə qohumluq yox, həm də güvən, rahatlıq və səmimi söhbət vurğulanır. S.S.Axundovun əsərində isə "Ata-bala … parlaq şimal ulduzuna doğru yol aldılar" cümləsi, ata-bala birliyinin həyatda bir məqsədə doğru birgə irəliləməsini simvolizə edir.