Rütubət
Mənası: İs. [ər.] fiz. ekol. Havada, torpaqda və ya digər maddələrdə olan su buxarının miqdarı. Atmosfer rütubəti hava kütləsindəki su buxarının miqdarını göstərir və nisbi rütubət (%-lə ifadə olunur) və mütləq rütubət (hava həcminin vahidindəki su buxarının miqdarı) kimi ölçülür. Torpaq rütubəti isə torpağın nə qədər su saxladığını göstərir və bitki böyüməsi üçün çox əhəmiyyətlidir. Rütubət həmçinin iqlim şəraitinə, yağış miqdarına və temperatur dəyişikliklərinə təsir edir. Rütubət dövranı – atmosferlə Yer səthi arasında daim baş verən rütubət mübadiləsi prosesidir. Bu prosesdə su buxarı buxarlanma, transpirasiya (bitkilərdən su buxarının buraxılması) və sublimasiya (buzun birbaşa buxara çevrilməsi) yolu ilə atmosferə daxil olur və yağış, qar, dolu və şeh şəklində geri qayıdır. Rütubətin miqdarı müxtəlif ekoloji sistemlərdə həyatın davam etməsi üçün əsas amillərdən biridir. Yüksək rütubət bəzi bitki növlərinin böyüməsini stimullaşdırarkən, aşağı rütubət isə quraqlığa səbəb olur.
Mənbəyi: Ərəb dilindən keçmişdir.