Sakrament
Mənası: İs. [lat. sacramentum "andiçmə; vəd, öhdəlik;"] Din. Xristian dini mədəniyyətinə aid termin. Ayinlər vasitəsilə müqəddəsləşdirmə, tapınma. Xristianlıqda, Allahın lütfünün və xilasin insanlara çatdırılması üçün müəyyən edilmiş müqəddəs ayin. Bu ayinlər ilahi gücün iştirakı ilə gerçəkləşir və iman edənlərin ruhani həyatında mühüm rol oynayır. Sakramentlər adətən kilsədə keçirilən və ruhanilər tərəfindən idarə olunan xüsusi dini rəsm-rəvazlardır. Müxtəlif xristian kilsələri sakramentlərin sayı və mahiyyəti barədə fərqli görüşlərə malikdirlər. Lakin ümumilikdə, vəftiz və müqəddəs əşr (evxaristiya) əksər xristian kilsələrində qəbul edilən əsas sakramentlərdir.
Mənbəyi: Latın dilindən keçmişdir. Latın sözü olan "sacramentum"un "andiçmə; vəd, öhdəlik" mənaları ilə yanaşı, sonradan xristian teologiyasında müqəddəs ayin mənasında da istifadə olunmağa başlamışdır. Kilsənin inkişafı ilə birlikdə, bu sözün mənası zənginləşmiş və daha çox ilahi lütf və xilas anlayışları ilə əlaqələndirilmişdir.