Atasız-anasız: Bu söz birləşməsi "yetim" sözünün sinonimi olaraq istifadə olunur və həm anadan, həm də atadan məhrum olmuş uşağı bildirir. Lüğətlərdə sadəcə "yetim" kimi təqdim olunsa da, "atasız-anasız" ifadəsi daha güclü emosional yük daşıyır və uşağın tam yetimliyini, hər iki valideynin himayəsindən məhrum qalmasının acısını daha aydın şəkildə ifadə edir.
Söz birləşməsinin tərkibindəki "atasız" və "anasız" sözləri, uğursuz bir həyatın, qayğısızlığın, tək qalmışlığın simvolu kimi də başa düşülə bilər. Bu ifadənin mənasına valideyn məhəbbətinin olmaması, ailə quruluşunun pozulması və nəticədə uşağın həyatında yarana biləcək psixoloji travmalar da daxildir. Sadəcə "yetim" sözü ilə ifadə olunan mənanın əhatə etmədiyi bu nüanslar "atasız-anasız" söz birləşməsinə daha dərin bir məna qatır.
S. Səmədlinin misalında olduğu kimi, ədəbi əsərlərdə "atasız-anasız" ifadəsi dramatik vəziyyətlərdə, xüsusən də uşağın acizliyini, müdafiəsizliyini vurğulamaq üçün istifadə olunur. Bu ifadə oxucuda daha güclü təsir yaradır, çünki valideynlərin itirilməsinin dəhşətini daha aydın şəkildə canlandırır və həmin yetim uşağın başına gələ biləcək bəlaları daha kəskin şəkildə qabardır.
Beləliklə, "atasız-anasız" söz birləşməsi, sadəcə bir sinonim deyil, daha geniş və dərin məna daşıyan, emosional gücü ilə seçilən bir ifadədir.