Anasız: Sifət və isim. Anası olmayan, ana tərəfdən yetim. Bu sadə tərif, anasızlığın mənasını qısaca ifadə etsə də, onun arxasında gizlənən dərin emosional və sosial aspektləri tam əhatə etmir. Anasızlıq, yalnız bir insanın ana məhəbbətindən məhrum qalması deyil, həm də psixoloji, sosial və bəzən iqtisadi çətinliklərlə müşayiət oluna bilən bir vəziyyətdir. Bir çox mədəniyyətdə ana, ailənin əsas dayağı, həyatın ilk müəllimi və qayğısına qalan şəxs kimi qəbul edilir. Ona görə də anasız böyüyən fərdlərin həyatında, mənəvi və emosional inkişaflarında boşluqlar, çatışmazlıqlar ola bilər.
Atalar sözündəki "Anasızın gördüyü iş danlaqsız bitməz" ifadəsi də bu boşluğa işarə edir. Bu, ananın ailədəki təşkilatçılıq, qayğıkeşlik və nizam-intizam rolundan irəli gələn bir müşahidədir. Anasız böyüyən bir fərd, bu sahələrdə daha çox çətinlik çəkə, işlərini tam və dəqiq başa çatdırmaqda problemlər yaşaya bilər. Ancaq bu, qəti bir həqiqət deyil. Çünki hər bir insan fərdi xüsusiyyətlərə malikdir və öz həyatını öz şərtləri ilə qurur. Bəzi anasızlar həyatın çətinliklərinin öhdəsindən gəlmək bacarığını əldə edərək uğurlu və müstəqil həyat qururlar.
Mətnin son hissəsində qeyd edilən "[Fərhad:] Deyirlər ki, atasız adam yetim olmaz, anas..." ifadəsi tamamlanmamışdır. Ancaq bu, atasız və anasız yetimliyin fərqli təsirlərini vurğulayır. Cəmiyyətdə atasız qalma daha az diqqət çəkə bilsə də, ana ilə münasibətlərin rolu, xüsusən də uşaqlıq dövründə, daha əhəmiyyətlidir. Beləliklə, anasızlığın, atadan məhrum qalmaqdan daha çox psixoloji və sosial nəticələri ola bilər.
Nəticə olaraq, "anasız" sözü sadəcə anasının olmayan şəxsi ifadə etməklə yanaşı, bu itkinin sosial, psixoloji və hətta iqtisadi aspektlərini də özündə əks etdirən daha mürəkkəb bir anlayışdır. Bu anlayışa daha dərindən yanaşmaq üçün fərdi təcrübələri və mədəni kontekstləri nəzərə almaq vacibdir.