Atəşbar (fars. آتشبار) sözü Azərbaycan dilində əsasən iki əsas mənada işlənir: birincisi, şair mənasında; ikincisi isə daha metaforik olaraq, odlu, qızğın, hərarətli, coşqun kimi sifətləri ifadə etmək üçün.
Farsca kökləri olan "atəş" (od) və "bar" (verən, daşıyan) sözlərinin birləşməsindən əmələ gələn "atəşbar", əslində "od yağdıran", "od püskürən" mənasını da özündə ehtiva edir. Bu məna, şairin duyğularının coşqunluğunu, sözlərinin təsir gücünü və oxucuya aşıladığı hərarəti simvolizə edir. Şairin qələmi, sanki odlu bir silah kimi, sözləri isə odlu oxlar kimi hədəfə çatır.
Ədəbiyyatda "atəşbar" sözü, şairin yaradıcılığının intensivliyini, şeirlərinin qızğın və həyəcanlı ruhunu ifadə etmək üçün istifadə olunur. Bu söz, sadəcə olaraq "şair" demək deyil, eyni zamanda şairin yaradıcılıq hərarətini, əsərlərinin oxucuya təsir gücünü vurğulayır. Misal olaraq, verilən şeir parçasında "ahiatəşbar" (odlu, hərarətli şair) ifadəsi şairin coşqun duyğularını və şeirinin təsirliliyini daha da qabarıq şəkildə göstərir.
Beləliklə, "atəşbar" sözü sadəcə bir sinonim deyil, zəngin məna dünyası ilə seçilən, obrazlı və təsirli bir ifadədir. Onun istifadəsi əsərlərə daha çox ifadəlilik və poetiklik qatır.