Atəşparə (fars. آتش پاره – atəş – od, parə – parçadır) sözü, öz etimologiyasında olduğu kimi, "od parçası" anlamını əks etdirir. Lakin bu sadə tərif, sözün ifadə etdiyi canlı və təsirli görüntünün tamlığını vermir. Atəşparə, sadəcə od parçası deyil, havada uçan, parlaq və qızğın bir od parçasıdır. Bu, bir qığılcımdan daha böyük və daha parlaq, şərərdən isə daha dolğun və möhtəşəm bir işıq və istilik mənbəyidir.
Atəşparənin təsviri, həm də onun əmələ gəlmə formasından asılıdır. Məsələn, odun alovunun kəskin hərəkətləri nəticəsində havaya atılan parlaq qığılcımlar "atəşparə" kimi təsvir oluna bilər. Yaxud, vulkan püskürməsi zamanı havaya atılan qızğın qayalar və lava parçası da "atəşparə" adlandırıla bilər. Hətta, şimal işıqlarının parlaq şüaları da poetik mənada "atəşparə" kimi təsvir edilə bilər.
Sözün istifadə sahəsi yalnız elmi təriflərlə məhdudlaşmır. Ədəbiyyatda, xüsusilə də romantizm və epik əsərlərdə, atəşparə simvolik bir məna da kəsb edir. Bu, həm qəzəbi, həm də ehtirası, həm məhvi, həm də yaradıcılığı ifadə edə bilər. Məsələn, atəşparəsi qəzəbli bir tanrının qəzəbini, və ya sevgilinin ürəyindən çıxan alovlu ehtirası simvolizə edə bilər.
Beləliklə, "atəşparə" sadə bir söz olaraq deyil, zəngin məna və təsvir potensialı daşıyan bir termindir. Onun mənasını tam anlamaq üçün həm sözün etimologiyasını, həm də kontekstdə istifadə formasını nəzərə almaq lazımdır.