Atributivlik, "atributiv" sözündən törəmiş bir termin olub, əsasən dilçiliyə aiddir və bir sözün və ya söz birləşməsinin digər bir sözə və ya söz birləşməsinə nisbətən xassə, keyfiyyət və ya əlamət ifadə etmə qabiliyyətini bildirir. Yəni, bir sözün başqa bir sözü daha yaxşı təsvir etmək, onun haqqında əlavə məlumat vermək üçün istifadə olunmasıdır.
Daha dəqiq desək, atributivlik, bir sözün müəyyən bir funksiyanı yerinə yetirməsidir – sintaktik əlaqədə digər bir sözü müəyyənləşdirmək, onu izah etmək və ya tamamlamaq. Bu, adətən, sifət, iştirak, ədat və ya bəzi hallarda isim kimi söz növlərinin xüsusiyyətidir. Məsələn, "qırmızı alma" ifadəsində "qırmızı" sözü "alma" sözünün rəng xüsusiyyətini göstərir və bu, atributivlik nümunəsidir.
Atributivliyin təzahür formaları müxtəlifdir. Bu, sözlərin bir-birinə düz birləşməsi ilə (məsələn, "dəniz suyu"), bağlayıcı sözlərin köməyi ilə (məsələn, "dağda bitən çiçək") və ya söz birləşmələrinin istifadəsi ilə (məsələn, "ağacdan düzəldilmiş masa") reallaşa bilər. Həmçinin, atributivlik mürəkkəb cümlələrdə də özünü göstərir, burada bir cümlənin digərini izah etməsi və ya onun haqqında əlavə məlumat verməsi baş verir.
Atributivliyin dilin ifadə qabiliyyətində rolu olduqca böyükdür. Çünki bu, sözlərin daha dəqiq və ətraflı şəkildə ifadə olunmasını, daha zəngin və rəngarəng bir dil istifadəsinə imkan verir. Atributivlik olmadan dil daha kasıb və monoton olardı. Dilçiliyin müxtəlif sahələrində, o cümlədən sintaksis və semantikanın tədqiqatında atributivliyin əhəmiyyəti xüsusi vurğulanır.