Ayazlı: Sözün əsas mənası şaxtalı, soyuq deməkdir. Lakin bu sadə tərif, ayazlı gecələrin yaratdığı mistik və poetik atmosferi tam əks etdirmir. Ayaz, sadəcə temperaturun aşağı düşməsi deyil, həm də havada hiss olunan sərt, kəskin soyuqdur. Bu soyuq, həm fiziki, həm də metafizik bir təcrübədir; dondurucu küləklərin nəfəsində, buz kristallarının parıltısında, havanın səssizliyində özünü göstərir.
Ayazlı gecələr, təbiətin qış yuxusuna dalmasının simvoludur. Bu, hər şeyin sakitləşdiyi, həyatın ritminin yavaşladığı bir zamandır. Torpaq sərt buz qabığı ilə örtülür, ağaclar qışqırıqlarını itirir, hətta külək belə, sanki daha sakit və düşüncəli əsir.
Şeir misrasında “ayazlı gecələrdə ulduzların sirdaşısan” ifadəsi, ayazlı gecələrin yaratdığı sakit və səssiz atmosferin insanda özünə doğru bir daxili səyahətə çıxmasına, düşüncələrə dalmasına, ulduzların sirli parıltısında özünü itirməsinə imkan yaratdığını göstərir. “Boranların, çovğunların, dumanların qardaşısan” ifadəsi isə ayazlı gecələrin təbiətin qüdrətli, amansız, lakin eyni zamanda gözəl və sirli tərəfini vurğulayır. Ayazlı, təkcə soyuq deyil, həm də təbiətin möhtəşəmliyi, qüdrəti və gizli sehrinin ifadəsidir.
Beləliklə, ayazlı sözü sadəcə bir temperatur tərifindən daha çox, duyğu, təcrübə və poetik bir obrazdır. Bu söz, qışın sərtliyini, sakitliyini və sirrini bir yerdə özündə ehtiva edir.