Ayrıc, yolların bir-birindən ayrıldığı, qovşaqlaşdığı və ya çoxlu yolların bir nöqtədə birləşdiyi yerdir. Bu, sadəcə bir yolun ikiyə, üçə və ya daha çox yolun ayrıldığı bir nöqtə deyil, həm də bu ayrılmanın vizual və ya funksional əhəmiyyətini vurğulayır.
Ayrıc termini, adətən, “yol ayrımı” ifadəsi ilə birlikdə işlənir və coğrafi mövqeyə, həm də simvolik mənaya malik ola bilir. Coğrafi baxımdan, ayrıcılar, yolların, dəmir yollarının və ya su yollarının qovşaqlaşdığı yerləri göstərir. Bu mənada, ayrıcılar hər hansı bir səyahətin, hətta uzun və mürəkkəb səyahətin mühüm nöqtələrini təşkil edir; yolçu burada qarşıya gələn seçimləri nəzərə alaraq hərəkət istiqamətini müəyyənləşdirir.
Simvolik mənada isə ayrıcı, həyatımızdakı seçimləri, qərarları və dönüm nöqtələrini təmsil edə bilər. Hər hansı bir vacib qərar qarşısında durduğumuz zaman, sanki bir yol ayrımında dayanıb, qarşımızda açılan müxtəlif yolları nəzərdən keçiririk. Bu seçimlər, gələcək həyatımızı formalaşdıran, taleyimizi müəyyənləşdirən əhəmiyyətli qərarlardır. Beləliklə, ayrıcı anlayışı, həm fiziki, həm də metaforik səviyyələrdə hərəkətin, qərarın və seçimlərin mərkəzini əks etdirir.
Ayrıc, ədəbiyyatda və incəsənətdə də tez-tez istifadə olunan bir motivdir. Romantik əsərlərdə yol ayrımı, qəhrəmanın həyatında yeni bir mərhələnin başlanğıcını, qarşılaşdığı sınaqları və seçimləri simvolizə edir. Bu mənada, ayrıcı, hekayənin inkişafında əhəmiyyətli bir rol oynayan dramatik bir məkan kimi təsvir olunur.