Ayrım sözü Azərbaycan dilində bir neçə mənada işlənir. Əsasən, iki əsas mənası vardır:
1. Yolun, küçənin, ərazinin iki və ya daha çox hissəyə bölündüyü yer, qovşaq: Bu mənada "ayrım" sözü bir yerdən bir neçə istiqamətə gedən yolların, küçələrin və ya ərazilərin birləşdiyi və ya ayrıldığı nöqtəni ifadə edir. Misal olaraq, "küçə ayrımı", "yol ayrımı", "dəmir yolu ayrımı" kimi ifadələr göstərilə bilər. Cəlil Məmmədquluzadənin misalında olduğu kimi, bu mənada "ayrım" əsasən coğrafi bir nöqtəni ifadə edir və insanların toplaşa, görüşə biləcəyi bir məkanı təsvir edir.
2. Fərqləndirmə, seçmə, ayırma: Bu mənada "ayrım" sözü iki və ya daha çox şey arasındakı fərqi, seçimi və ya ayırmanı ifadə edir. Misal üçün, "rəng ayrımı", "sinif ayrımı", "dini ayrım" kimi ifadələr bu mənanı əks etdirir. Bu mənada söz daha çox sosial, siyasi və ya fəlsəfi kontekstlərdə işlədilir və fərqlilikləri, qruplar arasındakı ayrılıqları vurğulayır.
Cəlil Məmmədquluzadənin sitat gətirdiyi nümunədə "ayrım" sözü daha çox birinci mənada, yəni coğrafi bir nöqtəni ifadə edir. Ancaq ədəbi kontekstdə bu söz əlavə mənalar da daşıya bilər. Məsələn, "küçə ayrımı"nın kölgəli olması, dörd müsəlmanın gizli bir görüş keçirməsini, və ya cəmiyyətdən ayrı düşmüş vəziyyətdə olmalarını simvolizə edə bilər. Bu halda "ayrım" coğrafi məkanın eyni zamanda sosial ayrılığın da simvolu kimi işlənir.
Beləliklə, "ayrım" sözünün mənası kontekstdən asılı olaraq dəyişir və həm konkret coğrafi məkanı, həm də fərqlilikləri, ayrılıqları ifadə edə bilər. Onun istifadəsi yazıçıya fikrini daha dolğun və mənalı şəkildə ifadə etmək imkanı verir.