B hərfi Azərbaycan əlifbasının ikinci hərfi olmaqla yanaşı, fonetik cəhətdən də olduqca maraqlı bir səs təmsil edir. Səs olaraq, dodaqların bir-birinə yaxınlaşması və hətta qısa müddətə toxunması ilə əmələ gəlir, sonra isə hava axını burundan və ya ağızdan sərbəst şəkildə buraxılır. Bu, onu əlifbanın digər sait və samit hərflərindən fərqləndirən bir xüsusiyyətdir.
Yazılış formasına baxdıqda isə, "B" hərfinin qrafik təsviri latın əlifbasından götürülmüşdür. Qədim əlifbalarda bu hərfin təsvirinin müxtəlif variantları mövcud idi, lakin hazırkı latın əlifbasındakı formasını qəbul edərək Azərbaycan əlifbasında da bu formada yerini almışdır. Bu, əlifbanın inkişaf tarixini və beynəlxalq əlifbalar arasındakı əlaqələri göstərən maraqlı bir detaldır.
Əlbəttə, "B" hərfinin əsas funksiyası sözlərin təşkilində və onların mənasını dəqiqləşdirməkdədir. Bir çox sözün əvvəlində, ortasında və sonunda iştirak edərək, sözün fonetik quruluşunu və semantik mənasını formalaşdırır. Məsələn, "bal", "baba", "kitab" kimi sadə sözlərdən tutmuş, daha mürəkkəb sözlərin tərkibində də "B" hərfi vacib rol oynayır. Onun olmaması və ya başqa bir hərflə əvəzlənməsi sözün mənasını tamamilə dəyişə bilər.
Nəticə olaraq, "B" hərfinin Azərbaycan əlifbasındakı yeri sadəcə ikinci hərf olmaqdan daha əhəmiyyətlidir. O, fonetik, qrafik və semantik baxımdan Azərbaycan dilinin zənginliyini və quruluşunu əks etdirən əhəmiyyətli bir elementdir.