Babal sözü, Azərbaycan dilinin izahlı lüğətlərində "vəbal" kimi izah olunsa da, bu izah onun zəngin mənasını tam əhatə etmir. "Vəbal" ümumi olaraq günah, əziyyət, bəla deməkdir. Lakin "babal", xüsusilə R. Rzanın misalında göstərildiyi kimi, daha dərin, daha metaforik bir mənaya malikdir. Bu mənada, "babal" sadəcə bir günah və ya bəla deyil, daha çox çox ağır bir yük, boyun əyilməyəcək qədər böyük bir məsuliyyət, çətinliklə dolu bir vəziyyət və ya hətta taleyin ağır bir zərbəsi kimi təsvir oluna bilər.
R. Rzanın şeirindən götürdüyümüz misal, "Götürdüm boynuma şəri, babalı" , şairin öz üzərinə götürdüyü günahın, və ya əziyyətin həddindən artıq ağır, çəkə bilməyəcək qədər böyük olduğunu vurğulayır. Bu "babal", yalnız bir günah deyil, həm də həmin günahın yaradan dərin əzab və iztirabı ifadə edir. O, ruhda ağırlaşan, varlığın hər tərəfini bürüyən, yalnız fiziki deyil, əqli və mənəvi bir ağırlıqdır.
Beləliklə, "babal" sözü, dərin bir məna çalarına malikdir. O, sadəcə lüğətlərdəki qısa izahın kənarında, poetik ifadədə, ədəbi dilin zənginliyində özünü daha yaxşı göstərir. "Dərin bir dəryadır şair xəyalı" ifadəsi, bu sözün mənasının səthdə görünən qədər sadə olmadığını, əslində, çox geniş, tükənməz və mürəkkəb bir məna dünyasını ehtiva etdiyini göstərir.
Qısacası, "babal" sözü, ağırlıq, məsuliyyət, dərin əzab və iztirabı ifadə edən, poetik və incə bir ifadədir. Onun mənası, istifadə edildiyi kontekstdən və şairin ifadə etmək istədiyi duyğudan asılı olaraq dəyişə bilər, ancaq əsas mənası həmişə ağır bir yük və çətin bir vəziyyəti ifadə edir.