Bağça sözü Azərbaycan dilində "kiçik bağ, həyət bağı" mənasını verir. Lüğətlərdəki bu qısa izahlı tərif, bağçanın həqiqi mahiyyətini tam əks etdirmir. Əslində, bağça sadəcə kiçik bir bağ olmaqdan daha çoxdur. O, uşaqlığın, təbiətlə ünsiyyətin, gözəllik və dincəlmənin simvoludur.
Bağçanın ölçüsü, əlbəttə ki, dəyişkən ola bilər – kiçik bir həyət bağı və ya daha geniş, müxtəlif bitkilərlə bəzədilmiş bir ərazi ola bilər. Lakin bağçanın əsas xüsusiyyəti onun insan ruhuna müsbət təsiridir. Səhər tezdən günəşin işıqlandırdığı çiçəklər, ətirli bitkilər, quşların səsləri – bütün bunlar bağçanı sakitləşdirici və ilhamverici bir məkana çevirir.
Tarix boyu bağçalar müxtəlif mədəniyyətlərdə müqəddəs məkanlar kimi qəbul edilmiş, ədəbiyyatda, incəsənətdə və musiqidə təsvir edilərək romantika və əsrarəngizlik hisslərini oyadır. Şairlər bağçaları sevgi və həsrətin, xoşbəxtlik və kədərin simvolu kimi təsvir ediblər. Rəssamlar bağçanın rəngarəngliyini və gözəlliyini kətanlara köçürüblər. Bağçanın verdiyi rahatlama və dincəlmə hissi hər kəsin ürəyində öz əksini tapır.
Beləliklə, "bağça" sözünün mənası sadəcə coğrafi bir tərif olmaqdan daha çoxdur. O, bir duyğu, bir his, bir atmosferdir. Bir yer deyil, bir hissdir. Bir məkan deyil, bir vəhdətdir.