Bağırış sözü Azərbaycan dilində "bağırma işi və tərzi" mənasını bildirir. Yəni, birisinin bağırma hərəkəti, səsinin gücü, intonasiyası və ümumi olaraq bağırma aktının xarakterini əks etdirir. Bu, sadəcə səsin yüksəlməsi deyil, həm də səsin ifadə etdiyi duyğu və əhval-ruhiyyəni ehtiva edir. Məlumatı çatdırmaq üsulunun bir hissəsi kimi qəbul edilə bilər.
Daha geniş mənada, bağırış bir insanın həyəcanını, qəzəbini, qorxusunu, sevincini və ya digər güclü duyğularını ifadə etmək üçün istifadə etdiyi bir ünsiyyət formasıdır. Bu, sözdən daha çox, səsin gücü və intonasiyası vasitəsilə mesajı çatdırmaq metodudur. Bağırışın kontekstdən asılı olaraq müsbət və ya mənfi bir məna kəsb edə biləcəyini qeyd etmək vacibdir. Məsələn, sevincdən bağırmaq müsbət, təhdid məqsədi ilə bağırmaq isə mənfi qarşılana bilər.
Lüğətdəki "nərə" sinonimi ilə bağırışı daha da dəqiqləşdirə bilərik. Nərə, ümumiyyətlə, qəzəb, qorxu və ya həyəcan halında edilən səs-küy, güclü və uzun bağırışı ifadə edir. Beləliklə, bağırış nərədən daha geniş bir məfhum olaraq qəbul edilə bilər; bütün nərələr bağırışdır, amma bütün bağırışlar nərə deyil.
Ümumiyyətlə, bağırış bir ünsiyyət vasitəsi olaraq, mədəniyyətdən asılı olaraq müxtəlif mənalar kəsb edə bilər. Bəzi mədəniyyətlərdə bağırış qəbuledilməz sayılsa da, bəzilərində isə qəbul edilə bilər, hətta ünsiyyətin bir hissəsi ola bilər. Bu səbəbdən, bağırışı yalnız səsin yüksəlməsi kimi deyil, həm də sosial və mədəni kontekstini nəzərə alaraq təhlil etmək vacibdir.