Bağırtmaq sözü güclü, həcmli və tez-tez duyğusal yüklü səs çıxarmaq hərəkətini ifadə edir. Bu, sadəcə səs çıxarmaq deyil, həm də səsin intensivliyi, tınısı və ifadə etdiyi duyğu ilə bağlıdır. Çığırtmaq və qışqırtmaqla müqayisədə daha çox daxili bir təzyiqin, nəzarətdən çıxmış bir duyğunun ifadəsi kimi qəbul edilir.
Lüğətdəki ilk mənası olan "çığırtmaq, qışqırtmaq; bağırmasına səbəb olmaq" bağırtmanın səs intensivliyini və başqalarına təsirini vurğulayır. Bu, qorxu, qəzəb, sevinc və ya ağrı kimi müxtəlif emosional hallarda özünü göstərə bilər. Məsələn, qorxudan bağırtmaq, qəzəbdən bağırtmaq və ya sevincdən bağırtmaq. "Bağırmasına səbəb olmaq" ifadəsi isə kimsəni bağırtmağa məcbur edən xarici amilləri əhatə edir. Məsələn, sərt danışıq, zorakılıq və ya qəfil bir hadisə.
İkinci mənada isə "ağlatmaq" bağırtmanın nəticəsini vurğulayır. Bu, daha çox güclü emosional təsirə malik bir bağırtmanın təsirini göstərir. Uşağın ağlamasına səbəb olan bağırtma, adətən, qorxu və ya əsəbiliklə müşayiət olunur və uşağın həssaslığını nəzərə alaraq daha yumşaq bir şəkildə ifadə edilməlidir. Burada bağırtmaq, yalnız səs çıxarmaq deyil, həm də emosional bir təsiri ifadə edir.
Ümumiyyətlə, "bağırtmaq" sözü kontekstdən asılı olaraq müxtəlif mənalar kəsb edə bilər. Lakin əsasında həmişə intensiv, duyğusal yüklü və güclü bir səs çıxarılması durur. Bu səs başqalarına təsir göstərə bilər, hətta onların emosional vəziyyətlərinə təsir edə bilər. Sözün istifadəsi zamanı kontekstin düzgün qiymətləndirilməsi mənasının dəqiq başa düşülməsi üçün vacibdir.