Baxımsız sifəti, əsasən iki əsas mənada işlənir: birincisi, qayğısızlıq, nəzarətsizlik və tərk edilmişlik halını ifadə edir; ikincisi isə, yaxşı qulluq olunmamağı, diqqətsizliyi bildirir.
Birinci mənada baxımsız, evsiz-eşiksiz, sahibsiz, qayğı görməyən, özünə baxanının olmadığı vəziyyətdə qalmış fərdləri və ya obyektləri təsvir edir. Bu mənada "baxımsız uşaq", "baxımsız heyvan", "baxımsız ev" ifadələrində olduğu kimi, tərk edilmişlik, qorunmasızlıq və nəzarətsizlik duyğuları önə çıxır. Küçədə qalmış, kimsə tərəfindən qorunmayan və qayğı görməyən hər şeyə "baxımsız" deyə bilərik. Hətta bir ərazinin və ya obyektin nəzarətsiz qalması da bu mənanı əks etdirə bilər.
İkinci mənada isə baxımsız, yaxşı qulluq edilməmiş, diqqətə layiq olmayan vəziyyətdə olan şeyləri ifadə edir. Məsələn, "baxımsız bağ", "baxımsız bina", "baxımsız görünüş" ifadələrində olduğu kimi, obyektin təmirə, təmizliyə və ya qulluğa ehtiyacı olduğunu vurğulayır. Bu mənada, çürüməyə başlamış bir bağ, köhnəlmiş və təmirə ehtiyacı olan bir bina və ya dəbli olmayan bir görünüş "baxımsız" kimi təsvir oluna bilər. Beləliklə, "baxımsız" sözü sadəcə qayğısızlığı deyil, həm də estetik və funksional baxımdan əskikliyi də bildirir.
Ümumiyyətlə, baxımsız sözü, həm insanlara, həm heyvanlara, həm də cansız obyektlərə tətbiq oluna bilən geniş mənalı bir sifətdir və hər iki mənada da əsas vurğu, diqqətsizlik və qayğısızlıq üzərindədir. Bu sözün istifadəsi kontekstdən asılı olaraq, müəyyən bir emosiyanı (məsələn, şəfqət, təəssüf, tənqid) da ifadə edə bilər.