Bakir (ər.): Bu söz əsasən "toxunulmamış", "pozulmamış" mənasında işlənir və ən çox bakirə qız anlayışı ilə əlaqələndirilir. Ancaq bu məna həm də simvolik, məcazi mənalar daşıyır. Lüğətlərdəki sadə tərif, sözün zəngin məna dünyasının tam əksini verməkdən uzaqdır.
Birinci və əsas mənası, şübhəsiz ki, fiziki toxunulmazlıqdır. Bakirə qız ifadəsi ilə bu məna açıq şəkildə ifadə olunur. Bu, cinsi əlaqədə olmamış qıza aiddir. Lakin bu ifadənin tarixi və sosial kontekstdə müxtəlif mədəniyyətlərdə fərqli qəbul olunduğunu da qeyd etmək lazımdır. Bəzi mədəniyyətlərdə bakirəlik qadının şərəfinin, təmizliyinin göstəricisi kimi qəbul olunur, digərlərində isə bu anlayışın əhəmiyyəti azalmışdır.
İkinci, daha məcazi mənası isə saflıq, təmizlik, korlanmamışlıqdır. Bu mənada "bakir" sözü təbiətin, mühitin, bir əsərin və ya hər hansı bir hadisənin toxunulmamış, orijinal vəziyyətdə olduğunu bildirir. Məsələn, "bakir təbiət", "bakir torpaqlar", "bakir bir əsər" ifadələrində "bakir" sözü məhz bu mənada işlənir. Bu mənada söz daha çox ideal və mükəmməl bir vəziyyəti ifadə edir, hər hansı bir müdaxilədən, dəyişiklikdən uzaq qalmış vəziyyəti təsvir edir. "Bu incə rəqslərdə nə qədər gözəllik, nə qədər bakir hiss" cümləsində isə rəqsin saf, təmiz, ləkəsiz və orijinal ifadəsini vurğulayır.
Beləliklə, "bakir" sözü sadə bir tərifə sığmayan, zəngin mənalara malik bir sözdür. Həm fiziki, həm də məcazi mənaları ilə dilimizin zənginliyini və ifadə imkanlarını nümayiş etdirir.