Bakirə sifəti, əsasən qadınlar üçün istifadə olunur və iki əsas mənaya malikdir. Birinci, və ən çox yayılmış mənası, cinsi əlaqədə olmayan, toxunulmamış deməkdir. Bu mənada "bakirə qız" ifadəsi açıq-aydın fiziki toxunulmazlığı ifadə edir. Tarix boyu müxtəlif mədəniyyətlərdə bakirəlik qadının təmizliyi, iffəti və namusunun simvolu kimi qəbul edilmişdir və bu da bəzən qadınlar üzərində böyük sosial təzyiq yaradırdı.
İkinci mənası isə məcazi olaraq istifadə olunur. Bu mənada "bakirə" sözü hər hansı bir şeyin saf, təmiz, korlanmamış, ləkəsiz və ya ilk dəfə istifadə olunan vəziyyətdə olmasını bildirir. Məsələn, "bakirə torpaqlar" ifadəsi əkinçiliyə hazırlanmış, toxunulmamış torpaqları ifadə edir, "bakirə meşə" ifadəsi isə insan əli dəyməmiş, təbii halda qalmış bir meşəni bildirir. Hətta "bakirə məlumatlar" deyərkən də ilk dəfə əldə edilmiş, işlənməmiş məlumatlar nəzərdə tutulur. Bu məcazi istifadə, sözün əsas mənasından irəli gələrək, təmizlik və toxunulmazlıq anlayışlarını digər sahələrə də yayır.
Beləliklə, "bakirə" sözü özündə həm fiziki, həm də məcazi bir çox mənaları ehtiva edən zəngin bir leksik vahiddir. Ancaq onun istifadəsində diqqətli olmaq vacibdir, çünki birinci mənasının sosial və mədəni kontekstdə yarada biləcəyi mənfi təsirlər nəzərə alınmalıdır. Sözün məcazi mənalarının istifadəsi isə daha az problemlidir və bir çox sahələrdə təmizlik, təzəlik və orijinallıq anlayışlarını ifadə etmək üçün faydalı vasitədir.