Baqi (ərəbcə) sifəti olaraq əsasən iki əsas mənaya malikdir: daimi və əbədi. Bu iki məna bir-birinə yaxın olsa da, incə fərqləri vardır. "Daimi" daha çox müəyyən bir müddət ərzində fasiləsiz davam etməni, fasiləsizliyi ifadə edir. Məsələn, "daimi yaşayış yeri" deyərkən bir müddət ərzində dəyişməyən, sabit bir yeri nəzərdə tuturuq. "Əbədi" isə zaman və məkan məhdudiyyətlərindən tamamilə azaddır; sonsuzluğu, sonu olmayan davamlılığı bildirir. Məsələn, "əbədi sevgi" deyərkən hər hansı bir zaman və ya hadisə ilə məhdudlaşmayan, sonsuza qədər davam edən bir sevgini ifadə edirik.
"Baqi etmək" ifadəsi isə hər iki mənanı əhatə edərək, bir şeyin daimi və ya əbədi olmasını təmin etmək, onu yaddaşlarda saxlamaq, əbədiləşdirmək deməkdir. Tarixə, mədəniyyətə, insan yaddaşına həkk olunmasını, unutulmaz olmasını təmin etmək üçün edilən hərəkətləri ifadə edir. Məsələn, abidə qurmaq, əsərlər yazmaq, rəsm çəkmək və ya hekayələr danışmaq "baqi etmək" anlayışına daxildir. Bu, həmin əşyanın, hadisənin və ya şəxsin izini tarixə salmaq, nəsillər boyu davam etməsini təmin etmək deməkdir.
Ədəbiyyatda "baqi" sözü, xüsusilə də ilahi xüsusiyyətlərdən bəhs edilərkən, Allahın əbədi və daimi varlığını ifadə etmək üçün də istifadə olunur. Bu isə sözün dərinliyinə və anlam genişliyinə daha bir işıq salır. Beləliklə, "baqi" sadəcə bir sifət deyil, zamanın və məkanın hüdudlarından kənara çıxan bir anlayışı, hətta bir varlıq vəziyyətini təsvir edir.