Basıq sifəti, əsasən iki əsas mənada işlənir: birincisi, fiziki bir səthin və ya cismin formasını, ikincisi isə heyvanlarda yaralanmanı ifadə edir.
Birinci mənada, "basıq" sözü yastı, çökük, basılmış və ya sıxılmış halda olan bir səthi təsvir edir. Bu, həm təbii, həm də süni səthlər üçün istifadə oluna bilər. Məsələn, "basıq yer", "basıq üz", "basıq qutu" kimi ifadələr bu mənanı əks etdirir. "Basıq" sözü bu kontekstdə "düz", "çökük", "batıq" kimi sözlərlə sinonimdir, lakin "basıq" sözü daha çox mexaniki təsir nəticəsində yaranmış çöküntüyü, deformasiyanı ifadə edir. Bir şüşənin basılaraq əzilməsi, bir torpaq parçasının uzun müddət təzyiq altında qalması nəticəsində yaranmış forma "basıq" olaraq təsvir oluna bilər. Yəni burada yalnız görünüş deyil, həm də o görünüşün yaranma səbəbi önəmlidir.
İkinci mənada isə "basıq" sözü yük heyvanlarının (əsasən dəvə, eşşək, at kimi) belində uzun müddət yük daşımaqdan əmələ gələn yaraları təsvir etmək üçün işlədilir. Bu yara, heyvanın belinin uzun müddət təzyiq altında qalması nəticəsində dərinin qırışması, hətta yaralanması ilə xarakterizə olunur. Bu mənada "basıq" sözü, heyvanların əziyyət çəkməsini və insan tərəfindən edilən amansız rəftarın nəticələrini ifadə edən emosional bir yük daşıyır. Bu mənada "basıq" sözü, heyvan haqqında qayğısızlıq və ya amansızlıqla bağlı mənfi bir konotasiya daşıyır.