Başlıq Azərbaycanın etnoqrafik mədəniyyətində mühüm yer tutan bir adət-ənənə ilə bağlıdır. Köhnə dövrlərdə, qızın ərə verilməsi prosesi sadəcə nikah müqaviləsi ilə məhdudlaşmırdı; bu, həm də geniş ictimai və iqtisadi əhəmiyyət kəsb edən mürəkkəb bir rituallarla müşayiət olunurdu. Başlıq da bu ritualların ayrılmaz bir hissəsi idi.
Başlığın mənası sadəcə "yol pulu" kimi tərcümə olunmaqdan daha çoxdur. O, əslində, oğlan tərəfindən qızın atasına və anasına verilən, qızın gələcək həyatını təmin etmək üçün nəzərdə tutulan qiymətli əşya və ya pul məbləği idi. Bu, həm də gəlinin yeni ailə həyatına başlamasını asanlaşdırmaq, həmçinin qızı yetişdirməkdəki əməyinə görə valideynlərinə hörmət əlaməti idi. Başlığın tərkibi müxtəlif ola bilirdi: pul, ev əşyaları, heyvanlar, torpaq sahələri və s. Bu, tərəflərin sosial statusu, maddi imkanları və ənənələri ilə müəyyən edilirdi.
Başlığın sosial əhəmiyyəti cəmiyyətdə qızın statusunu, ailənin sosial mövqeyini və nikahın möhkəmliyini təsdiq edirdi. Başlığın miqdarı və tərkibi həm də gələcək nikahın güvənliliyini göstərirdi. Çünki bu, oğlan tərəfinin ciddiyyətini və gələcək ailəni maddi cəhətdən təmin etmək qabiliyyətini nümayiş etdirirdi. Bu baxımdan başlıq sadəcə bir ödəniş deyil, nikah müqaviləsinin təməl daşı idi.
Başlığın tarixi konteksi Azərbaycanın müxtəlif bölgələrində fərqli adlarla və formalarla mövcud olmuşdur. Bu ənənənin kökləri qədim dövrlərə gedib çıxır və zaman keçdikcə dəyişərək, müasir dövrdə öz əksini müxtəlif adətlərdə tapır. Başlığın bu günkü forması və mənası isə tarixi proseslərin və cəmiyyətdə baş verən dəyişikliklərin təsiri altında formalaşmışdır. Başlığın müasir kontekstdə mövcudluğu və əhəmiyyəti barədə müzakirələr davam edir.