Beytüllah (ərəbcə: بيت الله - Beytullah, "Allahın evi") termini İslam dinində müqəddəs Kəbə üçün istifadə olunan ən müqəddəs və hörmətli adlardan biridir. Məkkiyədə yerləşən və müsəlmanların qibləsi (namaz qılarkən üz tutduqları istiqamət) olan Kəbə, İbrahim peyğəmbər tərəfindən tikilmiş və Allah tərəfindən müqəddəs elan edilmişdir. Hər il milyonlarla müsəlman hacı olaraq Kəbəni ziyarət edir və ətrafında tavaf edir (dəvran edir).
Lüğətlərdə göstərildiyi kimi, "Beytüllah" sözü bəzən geniş mənada məscidlər üçün də istifadə oluna bilər. Çünki məscidlər də Allahın evləri, ibadət yerləri kimi qəbul edilir. Ancaq bu, Kəbənin müqəddəsliyinə heç bir təsir göstərmir; Kəbə həmişə digər bütün məscidlərdən üstün tutulur.
Daha da maraqlı bir istifadə kimi, "Beytüllah" şer və ədəbiyyatda məcazi mənada gözəlin, xüsusilə də sevgilinin üzünə, gözəl bir sifətə işarə etmək üçün də istifadə olunur. Bu mənada, şairlər sevgilinin gözəlliyini və kamalını Allahın evinə bənzədirlər. Misal olaraq verilən beytdə də, şair sevgilinin gözəlliyini Kəbəyə, qaşlarını isə məscidin mehrabına bənzətməklə onun gözəlliyinin müqəddəsliyini vurğulayır. Zülfü isə Kəbə örtüyünə bənzətmək, gözəlliyin kamilliyini simvolizə edir.
Yəni, "Beytüllah" sözü həm dini, həm də ədəbi-məcazi kontekstdə dərin mənalar daşıyan çoxşaxəli bir termindir. Onun mənası yalnız Kəbə ilə məhdudlaşmır, eyni zamanda müqəddəsliyi, gözəlliyi və kamilliyi təmsil edir.