Bəd (fars. بَد) sifəti olaraq əsasən "pis", "xarab", "yaman" mənalarını ifadə edir. Lakin bu sadə təriflər onun zəngin semantik potensialını tam əks etdirmir. Bəd, sadəcə bir keyfiyyətin pisliyini deyil, həm də bu pisliyin dərəcəsini, təsirini və hətta nəticələrini də özündə ehtiva edə bilir.
Məsələn, "bəd xasiyyətli" ifadəsi sadəcə xoşagəlməz bir xarakteri deyil, ətrafındakılara mənfi təsir göstərən, zərər verə biləcək bir xasiyyəti bildirir. "Bəd iş" isə sadəcə düzgün olmayan bir hərəkəti deyil, qanunsuz, əxlaqsız və ya mənfi nəticələrə səbəb olan bir əməli ifadə edir. Hətta "bəd gün" deyərkən, sadəcə yağışlı bir günü deyil, bədbəxtlik, uğursuzluq, əziyyət dolu bir günü nəzərdə tuturuq.
Bayatı misalında istifadə olunan "Oğul bəd övlad olsa; Öldürər dərd atanı" ifadəsi bədin nə qədər dərin və mənfi bir təsiri olduğunu göz önünə sərir. Burada "bəd övlad" sadəcə itaətsiz bir övladı deyil, atasının həyatını dərdə salan, onu ölümə aparan bir övladı bildirir. Beləliklə, bəd sözünün istifadəsi əsasən mənfi nəticələrə, ağır fəsadlara yol açan bir pisliyi vurğulayır.
Qeyd etmək lazımdır ki, "bəd" sözü bəzən dialektlərdə və ya məcazi mənalarda daha geniş istifadə oluna bilər. Lakin ümumi mənada, "bəd" sözü həmişə mənfi bir kontekstdə işlənir və ciddi pislik, xarabalıq və ya zərər ifadə edir.