Bədrəğbət sözü farsca "bəd" (pis, yaman) və ərəbcə "rəğbət" (məhəbbət, sevgi, rəğbət, meyl) sözlərindən əmələ gəlmiş bir birləşmədir. Əsl mənası "pis rəğbət", "xoşagəlməzlik", "ikrah doğuran", "sevilməyən", "nifrət doğuran" kimi ifadə edilə bilər. Yəni bu söz, insanlarda ya da hadisələrdə xoşagəlməzlik, nifrət, ikrah hissləri oyadan hər şeyi ifadə edir.
Lüğətlərdə sadəcə "pis, rəğbətsiz, ikrah doğuran" kimi qısa bir izah verilsə də, bədrəğbət sözünün mənası daha çox kontekstdən asılıdır. Məsələn, bir hadisəyə, vəziyyətə, əşyaya ya da insana aid edilərkən o hadisənin, vəziyyətin, əşyanın və ya insanın insanlarda nifrət, ikrah, xoşagəlməzlik hissləri yaratdığını göstərir. Bu hisslər yalnız zəif bir xoşagəlməzlikdən tutmuş, dərin nifrətə qədər geniş spektrdə ola bilər.
Mirzə Süleyman bəyin ad dəyişdirmək istəyinin atasının "bədrəğbət" adı ilə bağlı olması da sözün mənasının nə qədər güclü olduğunu göstərir. Adın özü belə bir mənfi konnotasiya daşıdığı üçün, onu dəyişdirmək istəyi tamamilə anlaşılandır. Bu, adın sadəcə "pis" olmasından daha çox, atasının adının ona mənfi bir yük, pis bir xatirə və ya ictimai qəbul problemləri gətirə biləcəyini ifadə edir.
Beləliklə, "bədrəğbət" sadə bir sinonimlə əvəz edilə bilməyən, zəngin bir mənaya malik bir sözdür. O, sadəcə "pis" demək deyil, daha çox "nifrət doğuran", "ikrah hissi oyadan", "qəbul edilməyən" kimi daha çox emosiyanı əks etdirən bir təsvirdir.