Bəxtiyar sözü fars dilindən gəlmiş olub, "xoşbəxt", "bəxtəvər", "təsadüfi uğurlar əldə etmiş" mənalarını ehtiva edir. Sadəcə "xoşbəxt" demək qədər deyil, bu söz daha dərin bir məna daşıyır. Bəxtiyarlıq yalnız müvəqqəti bir duyğu deyil, həm də bəxtin, taleyin insana meyilliyi, ona münasibətinin ifadəsidir. Bəxtiyar insan yalnız müsbət emosional vəziyyətdə olan deyil, həmçinin həyatın ona bəxş etdiyi fürsətlərdən, xoş hadisələrdən, uğurlardan səmərəli şəkildə istifadə edən, taleyin ona bəxş etdiyi imkanları dəyərləndirən kəsdir.
Sözün sifət kimi ("bəxtiyar adam") və zərf kimi ("bəxtiyar olmaq", "bəxtiyar yaşamaq") işlədilməsi onun polysemantikliyini, yəni çoxmənalılığını göstərir. "Bəxtiyar adam" ifadəsi xoşbəxt, bəxtəvər, həyatdan razı olan bir insanı təsvir edir. "Bəxtiyar olmaq" isə bu vəziyyətə çatmaq, xoşbəxt olmaq hədəfinə nail olmaq deməkdir. "Bəxtiyar yaşamaq" isə daha geniş bir məna daşıyır: həyatı tam, mənalı, xoşbəxt bir şəkildə keçirmək, hər anından ləzzət almaq deməkdir.
Ümumiyyətlə, "bəxtiyar" sözü sadəcə bir duyğunu deyil, həyat fəlsəfəsini, həyata baxış bucağını əks etdirir. Bu söz həm də taleyin insana olduğu münasibətin bir əksidir. Bəxtiyar insan öz həyatını özü yaradan, çətinliklərdən qorxmayan, imkanlardan istifadə edən kəsdir. Bu söz ümumiyyətlə müsbət konnotasiyalarla yüklənmişdir və insanın daxili səadəti, ruhi rahatlığı ilə əlaqələndirilir.