Bəm: Azərbaycan musiqi mədəniyyətində önəmli yer tutan, yoğun və aşağı səsi ifadə edən bir termindir. Sözün əsas mənası musiqidəki aşağı səslərə işarə edir və zil səslərin əksinədir. Yəni, bəm səslər qulağa daha ağır və dərin gəlir.
Musiqi alətlərində, xüsusilə də saz, kamança, tar kimi milli alətlərimizdə bəmin əhəmiyyəti xüsusi olaraq hiss olunur. Bu alətlərin səs diapazonunda bəmin yaratdığı dərinlik və dolğunluq, əsərin ümumi duyğusal atmosferini formalaşdırır. Bəm səslərin istifadəsi, əsərin dramatizm səviyyəsini artırmaq, həzinlik və ya əzəmət hissini gücləndirmək üçün əlverişli bir vasitədir.
Azərbaycan muğamında bəm səslərin rolu daha da önə çıxır. Muğamın ifadə gücünün və duyğusal zənginliyinin əsasını təşkil edən bu səslər, ifaçıya geniş ifadə imkanları yaradır. Muğam ifaçılarının bəmi ustalıqla idarə etməsi, onların peşəkarlıq səviyyəsinin göstəricilərindən biridir. Bəmin düzgün istifadəsi, muğamın melodik xəttinin incəliklərini daha aydın şəkildə ortaya qoyur və əsərin bütövlüyünə kömək edir.
Temperasiya tersiyalarına toxunaraq deyək ki, Azərbaycan musiqisində böyük tersiya temperasiya tersiyasına nisbətən daha qısa, yəni bəm səslənir. Kiçik tersiya ilə müqayisədə isə bu fərq daha da aydın şəkildə özünü göstərir. Bu, Azərbaycan musiqisinin özünəməxsus xüsusiyyətlərindən biridir və onun ifadə imkanlarını zənginləşdirir.
Beləliklə, "bəm" sadəcə aşağı səs deyil, Azərbaycan musiqi mədəniyyətinin ayrılmaz bir hissəsi, ifadə vasitəsi və estetik kateqoriyadır. Onun dərinliyi və dolğunluğu, musiqinin duyğusal təsir gücünü artırır və əsərin ümumi təəssüratına əhəmiyyətli dərəcədə təsir göstərir.