Muyə (fars. مویّه) musiqi terminidir. Azərbaycan musiqi mədəniyyətində, xüsusilə muğam sənətində istifadə olunan bir termindir. Lüğətlərdə sadəcə "bir neçə muğam dəsgahının şöbələri arasında guşə" kimi izah olunsa da, bu izah kifayət qədər dəqiq və əhatəli deyil. Muyə, əslində, muğamın daxilində yer alan, müstəqil bir bəstəkarlıq əsəri kimi qəbul edilməyən, lakin muğamın əsas hissələrindən biri olan və özünəməxsus melodik xüsusiyyətləri, ritmik quruluşu və ifadə tərzi ilə seçilən bir hissədir. O, muğamın ümumi strukturuna daxil olsa da, müstəqil olaraq da ifa edilə bilər və tez-tez başqa muğamların şöbələri ilə və ya hətta tamamilə fərqli muğamlarla əlaqələndirilə bilər.
Muyənin əsas xüsusiyyəti onun muğamın əsas hissələri (məsələn, dəstgahın əsas şöbələri) arasında keçid rolunu oynamasıdır. Bu keçid həm melodik, həm də emosional olaraq hamar və təbii olur. Muyə muğamın ümumi strukturunu təşkil edən şöbələr arasında bir körpü rolunu oynayır və musiqidə ritmik və melodik zənginlik yaradır. O, muğamın dinamikasında əhəmiyyətli bir rol oynayır, musiqidə yeni bir mərhələnin başlanğıcını elan edir və ya əvvəlki mərhələ ilə yeni mərhələ arasındakı əlaqəni təmin edir.
Farsca mənşəli olan "مويه" (muyyə) sözünün etimologiyası tam aydın deyil, lakin musiqi kontekstində "suvarma", "sulu" kimi mənaları olan sözlərlə əlaqələndirilə bilər. Bu, ehtimal ki, muğamın əsas hissələri arasındakı keçid kimi hamar və təbii səlisliyini ifadə edir. Muyə, muğamın davamlı və axıcı axışını təmin edən bir element kimi qəbul edilə bilər.
Müxtəlif muğamların daxilində müxtəlif muyələr mövcuddur. Hər bir muyənin özünəməxsus melodik xüsusiyyətləri vardır və onlar muğamın ümumi ifadə formasını formalaşdırırlar. Beləliklə, muyəni sadəcə "guşə" olaraq təyin etmək qeyri-dəqiqdir. Çünki o, muğamın əsas hissələri arasında keçidi təmin edən, özünəməxsus musiqi birliyini təmsil edən dəyərli bir kompozisiya elementidir.
Misal üçün, "Rast" muğamında olan bir muyə ilə "Şüştər" muğamında olan bir muyə tamamilə fərqli musiqi xüsusiyyətlərinə malik ola bilər. Bununla belə, hər ikisi də muğamın əsas hissələri arasında səlis keçidi təmin edən bir funksiyanı yerinə yetirir.