Bəngi sözü fars dilindən götürülmüş köhnəlmiş bir sözdür və əsasən bəng və ya həşiş kimi narkotik maddələrdən istifadə edən şəxsi ifadə edir. Müasir Azərbaycan dilində nadir hallarda işlənsə də, ədəbiyyatda və tarixi mətnlərdə rast gəlinir. Sözün kökü olan "bəng" özü də narkotik təsirli bir bitkidir.
Bəngi sözü sadəcə "bəng çəkən" mənasını verməklə kifayətlənmir; o, həm də bu vərdişə bağlı olan sosial və psixoloji vəziyyəti də əks etdirir. Bəngin yaratdığı asılılıq və bunun nəticələri bəngi sözünün arxasında gizli bir məna qatını yaradır. Bu mənada, bəngi olmaq sadəcə bir vərdiş deyil, həm də müəyyən bir həyat tərzinin, bəlkə də, özünəməxsus bir kimliyin ifadəsidir.
Misal olaraq verilən şeir parçası ("Nə şərabiyəm, nə bəngi, nə xəyaliyəm, nə rəngi") bəngi olmanın bir insanın özünü təsvir etməsində istifadə oluna biləcəyini göstərir. Bu, həm özünü müəyyən bir qrupdan ayırmaq, həm də özünü müəyyən bir keyfiyyətə malik olaraq təqdim etmək üçün bir vasitədir. Beləliklə, bəngi sözü sadə bir tərifə sığmayan, tarixi, sosial və mədəni kontekstlə əlaqəli daha mürəkkəb bir mənaya malikdir.
Qeyd etmək lazımdır ki, bəng və həşiş kimi narkotik maddələrin istifadəsi sağlamlıq üçün ciddi təhlükə yaradır və qanunla qadağandır. Bəngi sözünün izahı bu həqiqətin təsdiqini və ya təbliğini məqsəd qoymur, ancaq sözün tarixi və mədəni kontekstini daha dolğun şəkildə əks etdirməyə çalışır.